Lebih kurang 2 tahun sebelum alaf 21 bermula, cikgu mendapat keputusan bahawa cikgu telah lulus semua kertas yang cikgu duduki semasa mengambil kursus Sarjana, dan surat itu memberitahu bahawa cikgu layak dianugerahkan Sarjana Pendidikan. Alhamdulillah, syukur kepada ALlah. Segala penat jerih telah terbayar rasanya. Ketika itu cikgu sedang mengandung anak ke 4. Konvokesyen akan diadakan pada hujung tahun tersebut.
Selepas beberapa hari semester baru dimulakan, cikgu mendapat panggilan telefon daripada salah seorang bekas pensyarah yang bertanyakan mengapa cikgu tidak mendaftar untuk satu subjek yang cikgu gagal. Aduh! Terasa seperti terguling jatuh tangga, sehingga tidak mampu bangkit lagi. Gagal? Bagaimana boleh gagal? Bukankah cikgu dah dapat keputusan lulus semua, dgn CGPA melebihi 3.5. Allah sahaja yang tahu bagaimana perasaan ini.
Akhirnya cikgu beranikan hati pergi ke kampus. Dengan perut besar, hati terasa bagai nak pecah. Dalam hidup cikgu, belum pernah cikgu gagal dalam mana2 peperiksaan awam atau peperiksaan universiti. Belum pernah cikgu mengulang mana2 kertas. Bagaimana boleh gagal. Cikgu tunggu Dekan Fakulti Pendidikan. Dikatakan, beliau sedang bermesyuarat.
Masa berlalu begitu perlahan. hati seperti disiat-siat. Air mata bertakung. Gagal? Bagaimana dikira gagal? Gagal dalam peperiksaan belum pernah menjengah cikgu. Belum pernah. Kalau sesekali ujian2 kecil, dapat markah rendah tu biasalah...Tappi gagal dalam final exam> Sungguh seperti tidak masuk akal.
Terlalu lama menunggu, akhirnya cikgu membuat keputusan untuk pulang dahulu. Di dalam perjalanan menuju ke kereta, cikgu terserempak dengan Puan Dekan. Cikgu terus bertanya padanya, serentak dengan itu, air mata bercucuran. Tak mahu berhenti. Dekan cikgu cuma berkata,'Janganlah menangis, it's not good for your baby'. Cikgu tidak peduli, cikgu terus menangis. Entah benar cikgu gagal atau ada kesilapan pada result, sampai sekarang cikgu atau dekan cikgu pun tak pasti. Yang cikgu pasti, hujung tahun tu cikgu konvo jugak. Dapat jugak Sarjana. Satu kertas yang dikatakan cikgu gagal itu akhirnya tak perlu cikgu ulang lagi.
Namun, peristiwa itu dapat memberi cikgu pengalaman merasai bagaimana merasa GAGAL. Rupanya Gagal itu sangat menyedihkan. Seperti tiada jalan keluar lagi. Cikgu kembali kepada diri, untuk apa cikgu belajar? Cikgu cuma hendak menambah ilmu sahaja. Dalam mendapat ilmu, cikgu tidak kira, tak perlu merasa bimbang tentang penilaian orang semata2. Yang penting, sebab2 cikgu belajar adalah kerana Allah. Kalau gagal belajarlah lagi. Gagal dapat memberitahu kita di mana kesilapan kita. GAGAL juga dapat menunjukkan kelemahan kita, supaya kita punya ruang untuk perbaiki diri, terus menerus. Tiada noktah kepada memperbaiki diri sendiri....
Sebab...Allah tidak menjadikan manusia bodoh, tetapi Allah manjadikan manusia dengan kepandaian yang berbeza-beza.
No comments:
Post a Comment